Dünkü yazımda Nişasta ve Glikoz Üreticileri Derneği'nin "Koçan" adlı dergisinden bahsederek derginin GDO'lu ürünlerin yasallaşması ve yaygınlaşması konusunda çaba sarf ettiğinden bahsederek bu konuya bilimsel şüphe le yaklaşmak gerektiğini vurgulamıştım.

Dola olarak nişasta ve mısır şurubu üreten firmaların kuruluşu olan bu dernek, ürettiği ürünleri daha ucuza, daha fazla üretip daha fazla kazanmak istemektedir.

Fakat başta biz olmak üzere kamuoyunda GDO konusunda şüpheler yoğundur ve cevaplanmamış pek çok soru bulunmaktadır.

Gümrüklerden sık sık GDO'lu pirinç ve diğer ürünlerin girdiği ,yakalandığı haberlerine rastlamaktayız.

Yıllar önce bir Maliye Bakanı'nın oğlunun bir gecede 400 bin ton GDO'lu mısırı yurtiçine soktuğu daha unutulmadı. Aynı kişinin Balıkesir'de GDO'lu gıdalar ürettiği iddiaları hala sürmekte.

Bir ABD şirketinin Bursa'da GDO'lu mısırdan yüksek fruktozlu mısır şurubu ürettiği haberlerine sık sık rastlamakta, pek çok tatlı ve pasta imalathanesine pancar şekeri yerine GDO'lu mısır şurubu kullanıldığını okumakta ve duymaktayız.

Bahsettiğimiz dergi elimizdeki 10.sayısında pancar şekeri ile mısır şurubunu karşılaştırarak mısır şurubunun masumiyetini ispatlamaya çalışmaktadır.

Ne yazık ki Türk toplumu pek çok konuda olduğu gibi GDO konusunda da ikiye bölünmüş durumdadır.

Sanayici ve tüccar kesim GDO'nun tehlikesiz olduğundan hareketle güçlü lobi faaliyetleri ile GDO'lu besinlerin serbestçe satılmasını savunurken, bilimsel çevreler ve tarım kesimi olarak bizler Türk tarım ürünlerinin güvenle tüketilebilmesi için GDO'dan uzak durması gerektiğini savunmaktayız.

Bu bakımdan konuya şüphe ile

Mısır üretiminde verimimiz oldukça artmıştır. İyi bakımla dekarda nerdeyse 1500 kg'a ulaşmaktayız. Gönül ister ki daha da fazla birim başı verim elde edelim. Ancak bizler kazanırken toplum sağlığı tehlikeye girmesin.

Hayvan yemlerimiz organik olsun ki yediğimiz et,süt ,peynir ve diğer ürünleri ağız tadı ile yiyebilelim.

Organik ve GDO'suz pamuk üretelim ki pamuklu giysilerimiz rahat alıcı bulabilsin.