İnsanoğlunun ilk ve en acil temel ihtiyacı beslenmedir. Beslenmenin ise esasını bitkisel ve hayvansal ürünler ile doğada maden ve element halinde bulunan bazı kimyasal ve doğal maddeler oluşturmaktadır.
Beslenme gerçekleşmeden toplumsal,ekonomik,sosyal,kültürel hiçbir faaliyet gerçekleşemez.Beslenmeyi de yaratan tarımdır.Tarımın üretimi dışındaki tüm sentetik beslenme ürünleri öyle veya böyle insan vücudunun gelişme ve yaşamasına aykırıdır,zararlıdır.
Her ne kadar günümüz savaşları enerji (petrol ve doğalgaz) nedeniyle ortaya çıkmakta ise de önümüzdeki yıllar ve yüzyılların savaş nedeni gıda ve su olacaktır.
Ülkemiz de bu kötü senaryoya göre kendisini hazırlamalıdır.Bunun da yolu suyu israf etmeden kullanma ve beslenme kaynağı olan bitkisel ve hayvansal üretimi geliştirmek,verimi artıramak,daha kaliteli ve çeşitli gıda üretmekten geçmektedir.
Bitkisel Üretimi Geliştirmenin ana amacı; ülke ihtiyaçlarına ve ülkeye gelir getirecek gıda ihracatının sağlayacak miktarda ve kalitede ürünün üretilmesi ,istenilen yer ve zamanda iç pazara ve ihracata sunulabilmesi, diğer rakip ülkelerle rekabette üstünlüğün sağlanarak ihracatın geliştirilmesi ve artırılması, ayrıca tarımda hizmet verenlerin, çalışanların sosyo-ekonomik koşullarının iyileştirilerek refah düzeylerinin yükseltilmesi, üretimin kadere bırakılmayıp doğa koşullarına bağımlılığın azaltılması ,üretim faktörlerinin etkin kullanılmasını sağlayarak çevreye ve insan sağlığına zarar vermeyen tekniklerin kullanılmasıdır.
Bunun için sulanan alanlar daha fazla artırılmalı,birim başına üretim elden geldiğince katlanmalı,en kaliteli ve bol şekilde gıda üretilmelidir.
Ülkede bir karış da olsa boş alan bırakılmamalıdır.
Bu amaca ulaşmak acil ve zaruridir. Çünkü 82 milyon kendi insanımız,3,5 milyon mültecimiz, yıllara göre değişse de yaklaşık 15 milyon turist olmak üzere toplamda 100 milyonun üzerinde bir nüfus ve yakın-orta çevre ülkelerde yer alan ve ülkemiz çiftçisinin bu topraklarda ürettiği gıdaya ihtiyaç duyan bir o kadar daha insan yaşamaktadır.
Ve bu insanların beslenmesi hem görev hem de bir milli çıkardır.
Tarım topraklarının korunması kağıt üzerinde kalmaktadır.Tarımı koruma ile ilgili yasalar maden,enerji,ve inşaat sektörlerinin "şamar oğlanı" durumunda olup politikacılar eliyle her gün dayak yemektedirler.
Bunun için de ne enerji, ne maden, ne de mesken öncelikli kamu yararı olan sektörler değildir.
Boş verin "dağ taş zeytin oldu,birazını enerji,şehirleşme ve maden uğruna sökelim,yok edelim diyenlere.
Onlar maden, enerji ve inşaat sektörlerinin paralı askerleridir.
Önce tarım;önce gıda ve önce insan.