Ormancılık alanında eğitim görmüş ve 1987'den beri ormanlarda çalışmakta olan Wohlleben, bilimsel araştırmalar ve kendi gözlemleri neticesinde, ağaçların ağzından, sanki insanlarmış gibi konuşuyor. Ormancılık faaliyetlerinde yıllarca çalıştıktan ve Köln yakınlarındaki yaklaşık 13 bin m²'lik ormanlık alanda ormancılık yaptıktan sonra Wohlleben, modern uygulamaların ağaçlara ve hayatını ağaçlara bağlı olarak yaşayanlara yarar sağlamadığını anlamış ve ağır makineler yerine atları kullanmış; böcek ilacı kullanmayı bırakmış. Böylelikle ormanın daha daha da yabanileşmesine olanak sağlamış. Sonraki iki yıl içinde de ormanda kayıptan çok fayda görüldüğü de kanıtlanmış.

Wohlleben'e göre; ağaçlar sayabilir, öğrenebilir ve unutmaz, hasta komşularını bile tedavi edebilir, "Wood Wide We (www)" olarak bilinen bir mantar ağ üzerinden elektrik sinyalleri göndererek tehlike anında birbirlerini uyarabilirler ve bilinmeyen sebeplerle, uzun süre önce kesilmiş arkadaşlarının kütüklerini köklerinden şeker çözeltisi gönderip besleyerek yüzyıllar boyunca canlı tutabilirler.

Yazdığı kitaplarını insanlara ağaçların ne kadar muhteşem olduğunu göstermek için yazdığını söyleyen Wohlleben; yıllar evvel orman turuna çıkardığı ziyaretçilerin yorumlarından oldukça etkilendiğini söylüyor. "Beni gerçekten şaşırtan şey ormanda yürürken insanların bir ağaca güzel demesi. Onlar 'Benim hayatım da her zaman dümdüz ilerlemiyor' demişti ve ben de ondan sonra onlara yeni gözlerle bakmaya başladım." diye açıklıyor bu durumu.

Araştırma : Hayal Senem Sayan