Fındıktan ayçiçeğine, soğandan pamuğa Anadolu'nun dört bir yanında ürün toplayan tarım işçilerini, evlerinden yüzlerce kilometre uzağa taşıyan "gurbet mesaisi" başladı. Her yıl binlerce işçi, hayatlarını kazanmak için yaşadıkları topraklardan ayrılarak çeşitli tarım bölgelerine çalışmaya gidiyor. Nisan ayından itibaren memleketlerinden ayrılmaya başlayan işçiler, İç Anadolu'nun köylerinden Çukurova'ya veya Ege'nin dağlık köylerine göç ediyor. Tarım mevsimi bitene kadar pancar, soğan, pamuk, ayçiçeği çapasıyla uğraşan işçiler, birçok şehirde kendi imkanlarıyla kurdukları derme çatma çadırlarda yaşamak zorunda kalıyor. Tarım işçileri için Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ile Tarım ve Orman Bakanlığının ortaklığında, Ankara'nın Polatlı ilçesindeki Sarıoba köyünde özel tesis kuruldu. Banyo, mutfak, elektrik ve suyun bulunduğu, okul ile sağlık hizmetlerinin verildiği Mevsimlik Tarım İşçileri Yerleşkesi'ne, anne babaları tarlaya çalışmaya giden çocukların cıvıltıları hayat veriyor.

MAYISTAN KASIMA KADAR SÜRÜYOR

Şanlıurfa'dan Polatlı'ya her yıl eşi ve 3 çocuğuyla gelen Fatma Karaca, mayıstan kasıma kadar mevsimlik işçilik yaptığını belirtirken Polatlı'da bulunduğu sürede hem çocuklarıyla ilgilendiğini hem de tarlaya gidip çapa yaptığınıbelirtiyor. Mersin'den gelen 7 aylık hamile Kevser Selmuh da eşi, kayınvalidesi, kayınpederi ve 2 kızıyla, doğacak bebeğini kucağına alacağı günü Sarıoba köyünde bekliyor. Kerem Kalkan ise 16 senedir hem Adana'da hem de Polatlı'da mevsimlik işçi olarak çalıştıklarını ifade ediyor. İşçi çavuşu Mehmet Nuri Kalkan METİP yerleşkelerinin ülke genelinde yaygınlaştırılmasını ve diğer işçilerin de bu imkanlara kavuşmasını istediklerini ifade ediyor. (AA)