Ancak Bonn, Kassel ve Göttingen Üniversiteleri tarafından yürütülen yeni bir çalışma, durumun böyle olduğuna dair yalnızca sınırlı kanıt buldu. Bunun yerine, karışık örtü bitkileri, tek bir örtü bitkisi türü ekildiğinde olduğundan daha ince kökler yetiştirmektedir. Bu sonuç beklenmedikti. Bitki kökleri arasındaki etkileşimler hakkında ne kadar az şey bilindiğini belgeliyor. Çalışma Plant and Soil dergisinde yayımlandı.

Tarımda mahsuller genellikle ana mahsuller ve örtü mahsulleri olarak ayrılır. İlk kategori, tahıllar, patates veya mısır gibi çiftliklerin esas olarak para kazandığı mahsulleri içerir. Bu ürünler hasat edildikten sonra sıra örtü bitkilerine gelir: Bunlar toprağın kalitesini korumak ya da iyileştirmek için ekilir. Örtü bitkileri yabani otları bastırır, nitrat sızıntısını önler ve yağmur ve rüzgarın neden olduğu erozyonu azaltır.

Bonn Üniversitesi Bitki Bilimi ve Kaynak Koruma Enstitüsü'nde (INRES) Prof. Dr. Thomas Döring başkanlığındaki araştırma grubunda doktorasını tamamlayan Roman Kemper, "Bu ürünler genellikle hasat edilmez, ilk don günlerinde ölürler" diyor. "Bununla birlikte, ekonomik tarım için son derece önemlidirler."

Karışık Örtü Bitkilerinin Saf Meşcerelerle Karşılaştırılması

Bu olumlu etkilerin çoğu büyük ölçüde örtü bitkilerinin köklerinin toprağa ne kadar iyi nüfuz ettiğine bağlıdır. Şimdiye kadar, karışık örtü bitkilerinin, tek bir bitki türünden oluşan saf örtü bitkisi standlarına göre toprağa daha yoğun bir şekilde nüfuz ettiği varsayılıyordu.

Bu fikrin arkasındaki mantık, aynı anda ekilen birkaç türden köklerin rekabet etmesi durumunda, niş farklılaşması olarak adlandırılan sonucun ortaya çıkacağıdır. Bu, bazı örtü bitkilerinin köklerinin çoğunlukla toprağın üst katmanlarına nüfuz edeceği, diğerlerinin ise toprağın alt katmanlarını arayacağı anlamına gelir.

Kemper, "Genel olarak bu, bir ürün karışımının tüm toprak profilinde daha fazla köklenme ile sonuçlanacağı anlamına gelmelidir" diyor. "Tipik tarımsal ürünlerin yanına ağaçların da dikildiği tarımsal ormancılık sistemlerinde bu etki gerçekten de gözlemlenmektedir. Ancak, tarlalarımızdaki örtü bitkilerinde bu etkiye dair herhangi bir kanıt bulamadık."

Araştırmacılar çalışmalarında yağ turpu, kış çavdarı ve kızıl yoncadan oluşan örtü bitkilerini test etti. Bitkiler ya tek ya da karışık örtü bitkisi olarak ekildi. Bilim insanları daha sonra sonbaharın sonlarında köklerin farklı derinliklerde toprağa nasıl nüfuz ettiğini araştırdı.

Kemper, "Sonuçlar bizi şaşırttı," diye vurguluyor. "Yağ turpu ve kış çavdarının tek başına ekildiği tarlalarda özellikle olumlu etkiler gözlemlendi. Kışlık çavdarın kökleri üst katmanları tercih ederken, yağlı turpun kökleri önemli ölçüde daha derine nüfuz etti."

Peki yağlı turp kışlık çavdarla birlikte ekildiğinde ne oldu? Şaşırtıcı bir şekilde, sonuç olarak birlikte ele alınan tüm toprak katmanlarında kök kütlesi artmadı. Daha derine kök salan yağlı turpun kökleri, karışık üründe toprağın daha alt seviyelerine, saf standlarda olduğundan daha yoğun bir şekilde nüfuz etti. Bununla birlikte, karışık örtü bitkilerinin kökleri önemli ölçüde daha inceydi ve bu nedenle kök kütlesi genel olarak artmadı.

Her Kökün Temizlenmesi ve Yakından İncelenmesi

Sonuçlar, ürün karışımlarının kök büyümesi hakkında şu anda ne kadar az şey bilindiğini belgelemektedir. Bu durum, araştırmanın son derece özenli bir çalışma gerektirmesinden de kaynaklanıyor olabilir.

Çalışma için her biri bir tuğla büyüklüğünde yüzlerce toprak örneği alınması gerekiyordu. Örnekler yıkandı, elekten geçirildi ve ardından bazen milimetrenin onda biri kalınlığında olan köklerdeki en küçük kir veya kontaminasyon parçalarını bile çıkarmak için bir cımbız kullanılarak temizlendi. Daha sonra her kök tarandı, kurutuldu ve tartıldı.

Ancak, bu özenli çalışma harcanan çabaya değdi. Kemper, "Şimdiye kadar ekilebilir mahsullerimizin köklenme performansına ilişkin sadece ilkel araştırmalar yapıldı" diyor. "Bu da hala keşfedilecek pek çok yeni şey olduğu anlamına geliyor."