Yeni verilere göre, dünya genelinde tarım topraklarının yaklaşık yarısında daha iyi tarım tekniklerinin kullanılmasıyla %1 daha fazla karbon depolanabileceği ve bu şekilde yılda yaklaşık 31 gigaton karbondioksit emilebileceği belirlendi. Bu miktar, mevcut emisyon azaltma hedefleriyle 2030 yılına kadar kesilmesi gereken 32 gigatonluk karbon farkından çok da uzak değil.

Bu tahminler, Birleşmiş Milletler Çevre Programı'nın eski baş bilimcisi ve Avrupa Çevre Ajansı'nın eski genel müdürü Jacqueline McGlade tarafından yapıldı. McGlade, tarım toprağının üst 30 cm'lik kısmında daha fazla karbon depolamanın, şu anda bozulmuş olan birçok bölgede mümkün olduğunu keşfetti.

McGlade şu anda toprak verilerini çiftçilere satan ticari bir organizasyon olan Downforce Technologies'i yönetiyor. Downforce Technologies, halka açık küresel verileri, uydu görüntülerini ve lidar teknolojisini kullanarak topraklarda depolanan karbon miktarını ayrıntılı olarak değerlendirebiliyor ve bu değerlendirme artık bireysel tarlalar düzeyinde yapılabiliyor.

McGlade, "Toprağın iklim için ne kadar önemli olduğunu anlamayan insanlar tarafından genellikle göz ardı edildiğini" belirtiyor. "Değişen tarım yöntemleri, toprakları karbon negatif hale getirebilir, karbon emisyonlarını azaltabilir ve çiftçilik maliyetlerini düşürebilir."

Çiftçilerin aşırı suni gübre kullanımından uzaklaşarak yöntemlerini değiştirmeleri kısa vadeli maliyetlerle karşılaşmalarına neden olabilir, ancak iki ila üç yıllık bir geçiş döneminden sonra verimlerinin artacağı ve topraklarının daha sağlıklı hale geleceği ifade ediliyor.
300.000 kişiye ev sahipliği yapan Kenya'da, şu anda kötü şekilde bozulmuş olan 40.000 hektarlık tarım arazisinin restore edilmesinin yaklaşık 1 milyon dolar maliyeti tahmin ediliyor.

Downforce verileri, çiftçilerin tarlalarının ek karbondioksit emisyonlarına bağlı olarak karbon kredisi satabilmelerine olanak sağlayabilir. Toprağın dünyanın en büyük karbon depolarından biri olduğu uzun zamandır bilinmesine rağmen, belirli bölgelerdeki toprakların ne kadar karbon tuttuğunu ve ne kadar yaydığını ayrıntılı olarak incelemek mümkün olmamıştı. BM tahminlerine göre, dünyadaki tarım arazilerinin yaklaşık %40'ı artık bozulmuş durumda bulunuyor.

Karbondioksit giderimi adı verilen bir dizi teknoloji ve teknik, havadan karbondioksit alımını artırarak ve karbonu toprakta tutarak giderek artan bir ilgi alanı haline gelmiştir. Tarlaya uygun olan çiftçiler, ürün rotasyonunu değiştirerek, yonca gibi örtü bitkileri ekerek veya doğrudan ekim yöntemlerini kullanarak topraklarında daha fazla karbon tutabilirler. Hayvancılıkla uğraşan çiftçiler, topraklarını iyileştirmek için daha fazla yerli ot yetiştirme yoluna gidebilirler.

Ayrıca, çitler de karbonu toprakta tutmaya yardımcı olur çünkü tarlada büyük miktarlarda yayılan mikorhizal mantar ve mikrop ağlarına sahiptirler. Çiftçiler, yoğun çiftçilik uygulamalarını kolaylaştırmak için çitleri kaldırmak için yıllar harcamış olsalar da, bu çitleri geri getirerek veya mevcut çitleri koruyarak biyolojik çeşitliliği iyileştirebilir, üst toprak erozyonunu azaltabilir ve nehirlerin önemli bir kirletici olan zararlı tarımsal akışın durmasına yardımcı olabilirler.

Bu bulgular, tarım sektörünün sürdürülebilir bir gelecek için potansiyel bir çözüm sunabileceğini göstermektedir. Daha iyi tarım tekniklerine yatırım yapmak, karbon emisyonlarını azaltmanın yanı sıra verimliliği artırabilir, çiftçilere ekonomik fayda sağlayabilir ve dünyayı küresel ısınmanın etkilerinden koruyabilir. Toprakların sağlığını iyileştirerek, tarım sektörü hem iklim değişikliğiyle mücadelede hem de gelecek nesillere daha sağlıklı bir çevre bırakma amacına hizmet edebilir.

Sonuç olarak, tarım topraklarında yapılacak iyileştirmeler ve sürdürülebilir tarım tekniklerinin uygulanması, dünyanın küresel ısınmanın etkilerine karşı dirençli olmasına ve karbon emisyonlarını azaltmaya yardımcı olabilir. Bu adımlar, hem çiftçilere hem de gezegenimize uzun vadeli faydalar sağlayacak ve sürdürülebilir bir geleceğin inşasına katkıda bulunacaktır.