Çalışma, Büyük Balmumu güvesi larvalarıyla yapıldı ve araştırmacılar, metal kompleksi olan manganez karbonilin etkinliğini test etmek için bu larvaları kullandılar. Larvalar iki gruba ayrıldı: birinci gruba manganez karbonil verilirken, ikinci gruba fosfat tamponlu tuzlu su (PBS) ya da dimetil sülfoksit (DMSO) uygulandı.

4 gün sonra, manganez karbonil alan larvaların hayatta kalma oranı %56 ila %75 arasında ölçülürken, kontrol grubundaki oranlar (PBS için %25 ila %45 ve DMSO için %19 ila %45) çok daha düşüktü. Bu sonuçlar, metal kompleksinin koruyucu etkinliğini gösterdi.

Daha sonra, APEC ile enfekte olan ve yine manganez karbonil ya da PBS alan kümes hayvanlarında test tekrarlandı. Tavukların dışkılarında tespit edilen bakteriyel dökülme, tedaviden 24 saat sonra manganez karbonil alan gruplarda PBS kontrol grubuna kıyasla önemli ölçüde daha düşüktü, bu da bileşiğin etkin bir şekilde bakteriyel öldürme sağladığını gösterdi.

Tedaviden 3 gün sonra alınan dışkı örnekleri de sonuçları destekledi ve manganez karbonil uygulanan gruplarda yine önemli ölçüde daha az bakteri tespit edildi. Ayrıca, kuşların karaciğerlerinden alınan doku örneklerinin incelenmesi, larvalarda gözlenen metal bileşiğinden kaynaklanan herhangi bir toksik etkiye işaret etmedi.

Surrey Üniversitesi Veteriner Mikrobiyoloji ve Patoloji Profesörü Roberto La Ragione, artan bilimsel kanıtların APEC'in zoonotik olabileceğini ve insanlara yayılabileceğini gösterdiğini belirterek sonuçları memnuniyetle karşıladı. La Ragione, antimikrobiyal direncin insan ve hayvan sağlığı açısından büyük bir tehdit olduğunu vurgulayarak, antibiyotik kullanılamamasının enfeksiyonların tedavi sürecini uzattığını ve yayılma olasılığını arttırdığını belirtti.

Bu yeni tedavi yöntemi, antibiyotiklere dirençli E. Coli enfeksiyonlarının kontrol altına alınmasında önemli bir adım olarak değerlendiriliyor ve gelecekte daha fazla araştırmaya açık bir alan olabilir.