Ankara'da yaşarken, önce doğada sağlıklı bir hayat sürmeye karar veren mühendis Gözde (33) ve şehir planlamacısı Burak Alsan (34) çifti, 4 yıl önce yerleştikleri İzmit'in Fethiye köyünde organik tarım ve hayvancılık yapıyor.
Gözde Alsan köyde yaşamın zor olmadığını belirterek, Çocuklarımız bitkileri, ağaçları benden daha iyi tanıyor. Hayvanlarla ilgileniyorlar. Bu bize çok iyi geliyor. Yakınlarımız bizim yaşıtlarımız gibi bir yerlere girip çalışmamızı bekledi. Fakat görünce onlar da alıştılar dedi.
.png)
ODTÜ Şehir Planlamacılığı Bölümünden mezun olan Burak Alsan ile İstanbul Teknik Üniversitesi İmalat Mühendisliği mezunu olan eşi Gözde Alsan, 2 çocuğuyla birlikte 4 yıl önce Ankara'daki işlerini bırakarak İzmit'in Fethiye köyüne yerleşti. Türkiye'den ve dünyanın birçok ülkesinden çiftliklerine konuk olan gönüllülerin yemek ve barınma ihtiyaçlarını karşılıyor. Gönüllüler de çiftliğin günlük yapılması gereken işlerine yardımcı oluyor. İnsanın yaptığı işin sevdiği iş olması gerekiyor. Birçok insanın hayali emekliliğinden sonra bu işleri yapmaktır. Ancak emeklilik yaşına geldiklerinde insanlar bu işi yapamayacak seviyeye gelmiş oluyorlar. Çiftlik içerisinde bitkisel, hayvansal üretimler ile paketli üretimler yapıyoruz. 80 çeşit organik ürün yetiştirebiliyoruz. Dünyanın her yerinden gönüllü kabul ediyoruz. Bu insanlar hem Türk kültürünü öğrenmiş oluyorlar hem de günlük işlerin bir parçası oluyorlar. Burada temel işleri yapıyorlar ve birkaç ay kalıyorlar. 
Önce ot yolma ve çapa yapıyorlar, sonra diğer işleri yapıyorlar. Günde 5 saat çalışıyorlar. Yemek ve barınma ihtiyaçlarını biz karşılıyoruz dedi.
40LI YAŞLARDA DÜŞÜNÜYORDUK, 30LU YAŞLARDA BAŞARDIK
Yakın çevrelerinin de kendilerininki gibi bir hayat kurmayı planladıklarını ve arsalar aradıklarını söyleyen Gözde Alsan ise, Biz hep doğada yaşam hayali kuruyorduk. O da çocukların doğumuyla oldu. Bir organik pazara gitmiştik ve sera alıp dedemin arazisinde yaşamak için yola çıktık. Bana hiç zor gelmiyor. Bazı şehir konforlarını kaybediyorsunuz. Pandemi sürecinde herkes kapısının önüne çıkamıyorken bizim hayatımız burada devam ediyor. Biz 40 yaşlarında düşünüyorduk böyle yaşamayı ama 30lu yaşlarda başardık. Çocuklarımız bitkileri, ağaçları benden daha iyi tanıyor. Hayvanlarla ilgileniyorlar. Bu bize çok iyi geliyor. Yakınlarımız bizim yaşıtlarımız gibi bir yerlere girip çalışmamızı bekledi. Fakat görünce onlar da alıştılar. Yakın arkadaşlarımızda arsalar arıyor ve böyle bir hayat kurmayı planlıyorlar diye konuştu.