Etmen suni ortamlarda miselyum oluşturamaz. Ancak konukçu dokusunda somatik miselyum oluşturur. Askuslar genellikle yaprakların üst yüzeyinde meydana gelirler, yan yana sıkı bir durumda bulunurlar. Şekilleri silindir veya ovaldir, üst kısımları alt kısımlara göre daha geniştir ve 8 askospor bulundururlar. Askosporlar tek hücreli ve renksizdir. Askuslar olgunlaşınca askosporlar uç kısımdan çıkarak yaprağın üzerine yayılırlar ve yaprağın üstü beyazımtırak veya pembemsi görünüm alır. Konidiler askosporların tomurcuklanması ile oluşurlar, tek çekirdekli, ince çeperli sekonder sporlardır. Tomurcuklanma bazen askus içinde de olur.

Bunlar bitkinin çeşitli kısımlarına yayılırlar ve zamanla çeperleri kalınlaşır, ilk durumlarını kaybederler. Fungusun, konukçusunun bazı kısımlarında kalın çeperli konidiler ve misel şeklinde kışladığı belirlenmiştir. Bu konidilerden ilkbaharda hifler oluşur ve yüz sporlarına benzer konidiler meydana gelir. Fungus epidermal hücrelerden veya stomalardan penetrasyon yapar. Enfeksiyonlar ilkbaharda uç sürgün gözlerinden yeşil organların görülmeye başlamasıyla olur. Yumuşak ve nemli kışlar enfeksiyon için uygundur. Sporlar minimum 10 °C, optimum 20 °C sıcaklıkta çimlenirler, 26-30 °C sıcaklıklarda gelişme durur.

YAŞAYIŞ

Şeftali yaprak kıvırcıklığı, şeftali yetiştirilen tüm bölgelerde görülür. Yaprak ve genç sürgünleri hastalandırır, bazen meyve ve çiçeklerde de bozulmalara neden olabilir. Hastalığın belirtileri özellikle ilkbaharda görülür, ancak iklim koşullarına bağımlı olarak yaz ortalarına kadar da görülebilir. Hastalık genç yapraklarda klorofilin bozulmasına neden olduğundan renk sarı veya beyazımtıraktır. Yaprak dokusunda derinlemesine bozulma söz konusudur ve yaprakta büzülme ve spiral şeklinde bükülme görülür. Enfeksiyon erken olduğunda, belirtiler genç yaprak buketleri üzerinde görülür, yapraklar iyice büzülürler, artık büyüyemezler ve ağaç üzerinde kururlar. Enfeksiyon geç olursa yaprağın sadece bir bölümü hastalanır, kırmızımtırak veya şarap tortusu rengindeki hastalıklı bölümler sert ve kırılgan olurlar. Hasta yapraklar normal yapraklardan daha kalındırlar. Koşullar uygun olduğunda hastalıklı kısımların üzerinde fungusun konidilerinden oluşan beyazımtırak bir tabaka oluşur. Hastalığa yakalanmış genç sürgünler kalınlaşırlar, eğilirler ve gelişmeleri çok yavaşlar. Bunlardan kloklu yaprak buketleri oluşur. Dalın kalınlaşması hasta kısımlarda sarı veya koyu kırmızı renkte kabarıklıklar şeklinde olur. Enfeksiyon gözlerin patlaması sırasında gerçekleşirse dal normal gelişmez, boğumlar arası kısalır ve dalın ucunda ağaç üzerinde büzülmüş ve kurumuş yaprak buketleri bulunur. Meyvede bozulmalar, meyvenin bir kısmında sarı veya kırmızı renkte gelişigüzel şişkinlikler şeklindedir. Zamanla bu kısımlar irileşir ve yaralar daha koyu renge dönüşür. Tümörlü bir görünüm alan meyvelerin zamanla çatladığı ve çekirdek evine kadar yarıldığı görülür. Hastalık ekonomik yönden önemlidir. Şiddetli görüldüğü yıllarda tüm yapraklar dökülür, ikinci kez uyanan gözlerden zayıf yapılı yapraklar oluşur. Bu durumda gelecek yılın meyve gözlerinin oluşumu ya tamamen engellenmiş veya önemli oranda azalmış olur. Meyveler olgunlaşmadan dökülürler. Enfeksiyon direkt meyvede gerçekleşmiş ise meyvenin şekli ve rengi bozulur, tadı değişir, pazar değeri düşer. Ekstrem koşullarda sürgün ve dalların, hatta ağacın kuruduğu görülebilir.

KÜLTÜREL ÖNLEMLER

Muntazam bir budama, seyrekleştirme ve gençleştirme klok hastalığına karşı alınacak ilk tedbirlerdir.

Kimyasal Mücadele

İlaçlar ağaçlarda tomurcukların üzerine gelecek şekilde uygulanmalıdır.

İlaçlama Zamanı

İlaçlama tomurcuklar kabarmaya başladığı dönemde yapılmalıdır.