Selçuk, Seferihisar ve Menderes ilçelerinde mandalina bahçelerinde çalışan işçiler, sabahın ilk ışığı ile bahçelerde iş başı yapıyor. Ellerindeki makaslarla günde 12 saat özenle mandalina toplayan ve bunun karşılığında günlük 40 TL alan işçiler, zor koşullarda çalışmalarına rağmen emeklerinin karşılığını alamadıklarını söyledi.

Diyarbakır'ın Bağlar ilçesine bağlı Yeşildalı Mahallesi'nden İzmir'e gelerek 2 çocuğu ve eşiyle çalışan Ramazan Görmez, sürekli bir işi olmadığı için mevsimlik işçi olarak başka şehirlere çalışmaya gittiğini anlattı. 3 ay İzmir'de çalıştıktan sonra Diyarbakır'a döneceklerini söyleyen Görmez, "Mandalina bahçelerine çalışmak büyük emek ve zahmet gerekiyor. Saat sabah 04.00'te uyanıp yola çıkıyoruz. Gümüldür, Seferihisar, Selçuk gibi mandalina bahçelerinin olduğu yerlere gidiyoruz" dedi. "Mevsimlik tarım işçisi olmak zordur" diyen Görmez, mevsimlik tarım işçisinin hiçbir güvencesinin olmadığına dikkat çekti. Kol gücüyle çalıştıklarını söyleyen Görmez, "Günlük 40 TL yevmiye alıyoruz.  Çok yağmur olsa çalışamıyoruz. Fakat yağmurun şiddeti az olsa yağmurluk giyip çalışıyoruz"  diye konuştu.

'YORGUNLUKTAN YEMEK BİLE YAPAMIYORUZ'

Ağrı'da İzmir'e göç etmek zorunda kalan 65 yaşındaki Zozan Esetoğlu, ilerlemiş yaşı, yüksek tansiyon hastalığına rağmen geçimini gün boyu çalıştığını anlattı. Sabah ezanıyla evinden yola çıkarak bahçenin yolunu tutan Esatoğlu, "Saatlerce mandalinaları makasla özenli bir şekilde kesiyoruz ve bu bizi gün boyu çok yoruyor. Bir oğlum ve torunumla yaşıyorum.  Eve gidiyorum, yemek yapacak kimse yok. O yorgunlukla bazen yemek yapıyorum bazen de yemek yapmadan aç yatağa giriyorum" dedi.

Mardin'in Mazıdağı ilçesine bağlı Meşeli Mahallesi'nden devletin koruculuk dayatması nedeniyle İzmir'e göç ettiklerini söylen Ahmet Dağdelen, topraklarından zorla koparıldıkları için mevsimlik işçi olarak çalışmak zorunda kaldıklarını belirtti. Dağdelen, emeklerinin karşılığını alamadıklarını söyledi.  

'ÇAMUR İÇİNDE VE ISLAK ÇALIŞIYORUZ'

Mardin'n Kızıltepe ilçesine bağlı Heciye Hesen köyünden 21 yıl önce göç eden Ayşe Elez (45), 14 yaşında evlendiğini ve o günden bu yana devamlı mevsimlik tarım işçisi olarak çalıştığını söyledi. Köylerinin yakılıp yıkıldığını ve artık dönemediklerini ifade eden Elez, "Bel ve boyun fıtığı var bende. Günde 12 saat çalışıyoruz. Eve geliyorum. Eğer çok yorulmamışsam akşam yemeği yapıyorum. Fakat o gün çok yorgun düşsem, kahvaltılık bir şeyler hazırlıyorum. Mandalina toplamak çok zordur. Özellikle yağmurlu havalarda ve sabahın ilk demlerinde çok zordur. Çamur içinde ve ıslak çalışıyoruz. Ekmeğimizi taştan çakıyoruz" ifadesinde bulundu.

İşçilerden Cahide Özyılmaz (50) ise çocukluğundan bu yana hep tarım işçisi olarak çalıştığını ve hiçbir zaman emeğinin karşılığını alamadığını söyledi. Özyılmaz, "Bir hafta geliyoruz işe ikinci haftaya kadar pazar paramız olmuyor. Zahmetli bir iş. Yevmiyemiz 40 TL. Bu para ile bir kilo et gelmez. Bazen iki üç ay et yemiyoruz. Kim derdimizi soruyor, kimin bizden haberi var? Halimiz bu. Kışın ortasında yağmur altında mandalina topluyoruz. Islanıyoruz. Mecburuz " diye konuştu.